کارآفرینان نقش بسیار حیاتی در زیست اقتصادی یک جامعه ایفا می‌کنند. آنها به دنبال خلق ارزش از فرصت‌ها و ایده‌های نو هستند و با قدم گذاشتن در وادی‌های جدید جامعه را به حرکت وامی‌دارند و ارزش‌های جدیدی خلق می‌کنند.

در این مقاله با معنای کارآفرینی بیشتر آشنا می‌شویم، انواع کارآفرینی را بررسی می‌کنیم، ویژگی کارآفرینان و همچنین چالش‌های مختلفی را که پیش روی آنها قرار می‌گیرند.‌
‌

کارآفرینی چیست؟

کارآفرینی (یا ارزش آفرینی) (entrepreneurship) اصولاً حول یک شخص یا گروه کوچک شرکا می‌چرخد که وارد یک راه جدید می‌شوند یا کسب و کار جدیدی را خلق می‌کنند. شخص کارآفرین مشتاق و فعالانه در جستجوی یک ریسک کاری مشخص است و اوست که بیشترین میزان ریسک پروژه را قبول می‌کند. اما همچنین، این فرد در صورت موفقیت پروژه، بیشترین سود را از آن می‌برد.

کارآفرینی معمولاً حول نوآوری می‌گردد. شرکت‌های بزرگ ممکن است با توسعه دادن چیزی با عنوان «کارآفرینی داخلی» (intrapreneurship) در پی بهره‌برداری از این عنصر باشند. از این طریق، کارمندان تشویق می‌شوند که مثل کارآفرینان فکر کنند و از نقطه نظری اصیل به مسائل نگاه کنند که ممکن است به ایده‌ای جدید برای شرکت بیانجامد.

به این کارکنان ممکن است اختیارات بیشتری داده شود، اما در نهایت این شرکت است که ریاست بر پروژه را بر عهده دارد و ریسک‌های مربوط به آن را می‌پذیرد. بنابراین، کارآفرینان می‌توانند از هر بخش سود ببرند، از شرکت‌های بزرگ گرفته تا مشاغل کوچک.
‌

کارآفرینان مشاغل کوچک بیشتر در چه صنایعی کار می‌کنند؟

طبق نظرسنجی اخیر صاحبان مشاغل کوچک توسط گایدنت فایننشال (شرکت سرمایه‌گذاری در مشاغل کوچک) سه صنعت برتر برای راه‌اندازی مشاغل کوچک عبارتند از:

• غذا و مدیریت رستوران
• خرده فروشی
• خدمات مشاغل

سایر صنایع پیشتاز عبارت اند از: سلامتی و تناسب اندام، سرمایه‌گذاری، بیمه و حوزه قانون. مهم نیست که یک کارآفرین کسب و کار کوچک در چه نوع سرمایه‌گذاری شرکت می‌کند، مهم این است که آنها نوآوری و پشتکار را در اولویت کار خود قرار دهند.
‌

ویژگی‌های یک کارآفرین

ذهنیت کارافرینی چندین مهارت مختلف را که نیازمند توسعه‌ی دقیق برای دستیابی موفق به یک ایده شغلی هستند با یکدیگر تلفیق می‌کند. برای مثال، یک کارآفرین باید بتواند تعادلی بین درک از نحوه کارکرد کسب و کار—از جمله از جنبه مالی و عملیاتی—و نوآوری برقرار کند.

کارآفرینی به معنای درک فرصت در بازار است، فرصتی که دیگری آن را نیافته [یا حداقل نتوانسته از آن بهره برداری کند] و داشتن حس تجاری برای دانستن اینکه چگونه در زمان مناسب به دنبال این فرصت جدید بروید.

یک کارآفرین موفق توانایی‌ها و ویژگی‌های بسیاری خواهد داشت، از جمله:

• کنجکاوی
• انعطاف‌پذیری و تطبیق‌پذیری
• پشتکار
• اشتیاق
• تمایل به یادگیری
• دوراندیشی
• انگیزه زیاد

انگیزه کارآفرینی از چنین ویژگی‌هایی نشأت می‌گیرد و میزان موفقیت کارآفرین به توسعه‌ی این قابلیت‌ها بستگی دارد.
‌

انواع کارآفرین

از کارآفرینی اجتماعی تا کارآفرینی استارتاپی و کارآفرینی داخلی، محدودیتی برای انواع کارآفرین وجود ندارد.

کارآفرین داخلی (intrapreneur) شاید به‌عنوان یکی از انواع کارآفرین در نظر گرفته شود، اگرچه این افراد احتمالاً آزادی عمل کمتری خواهند داشت و در مقایسه با کارآفرینی که حقیقتاً وارد یک راه جدید و مستقل شده با ریسک مالی بسیار کمتری روبرو خواهند بود.

کارآفرینان داخلی باید انتظارات و بودجه‌ای که توسط سازمان اسپانسرشان تأمین می‌شود مدیریت کنند. بنابراین، آنها همان دغدغه‌های کارآفرینان مستقل را در ارتباط با سرمایه‌گذار، ریسک مالی و مدیریت کلی کسب و کار ندارند.

کارآفرینان همچنین ممکن است اساساً بخواهند از طریق راه‌اندازی یک کسب و کار جدید اثر مثبتی بر جهان بگذارند. این شکل از رهبری را با عنوان کارآفرین اجتماعی می‌شناسند. آنها مشکلی را در جامعه‌شان، یا در جهان‌شان، می‌بینند و تلاش می‌کنند راه حل‌های جدیدی را برای تغییر پیاده‌سازی کنند.

تفاوت مهم دیگر میان انواع کارآفرینی مقیاس آرمان کارآفرین است: آیا آنها می‌خواهد یک کسب و کار کوچک راه‌اندازی کنند یا یک استارتاپ رشد-محور؟
‌

کسب و کار کوچک و استارتاپ چه تفاوتی با هم دارند؟

واژه استارتاپ (startup) به یک شرکت در مراحل اولیه کارش اطلاق می‌شود. استارتاپ‌ها توسط یک یا چند کارآفرین تأسیس می‌شوند که خواهان توسعه‌ی محصول یا خدماتی هستند که باور دارند برایش متقاضی وجود دارد و انتظار رشد این کسب و کار را دارند. این نگاه به کسب و کار معمولاً با نگاه صاحب یک کسب و کار کوچک متفاوت است.

برای مثال، یک کارگر خدمات غذایی که به کارآفرینی علاقه‌مند است ممکن است تصمیم بگیرد که برای خودش کاری راه بی‌اندازد و یک رستوران جدید تأسیس کند. در نهایت، این کار ممکن است به موفقیت برسد و رشد کند تا نقطه‌ای که شعبه دومی برای آن رستوران باز شود یا بتواند امتیاز برندش را بفروشد. به هر حال، این لزوماً به این معنا نیست که آن رستوران یک استارتاپ بوده، خصوصاً اگر هدف اولیه موسس آن گسترش قابل توجه این کسب و کار نبوده باشد.

نمونه بهتر برای کارآفرین استارتاپ شاید آن کارگر خدمات غذایی باشد که ایده اصیلی برای بزرگ کردن ابعاد کار رستوران در سر دارد. این فرد شاید به ایجاد یک راه حل تکنولوژیک، تجدید نظر روی توزیع و تدارکات یا چیز دیگر فکر بکند.

تفاوت اصلی در اینجا این است که استارتاپ در آغاز کوچک است، اما هدفش بهره‌برداری از یک ایده نوآورانه برای پاسخگویی به یک فرصت بزرگتر است. بنابراین، بسیاری از استارتاپ‌ها (شرکت‌هایی که در آغاز کار خود هستند)، اهداف بزرگی در سر دارند.
‌

از ایده تا استارتاپ

برای تصور دقیق‌تر مسیری که یک کارآفرین استارتاپ طی کرده، می‌توانیم داستان کوین پلانک را در نظر بگیریم. شرکت آندر آرمور که او موسس آن است، شرکتی که اکنون با لباس‌های ضدرطوبتش (ایده‌ای انقلابی در زمان خود) شناخته شده است، او را در معرض حدود 40 هزار دلار بدهی قرار داد. به او توجه چندانی نمی‌شد تا زمانی که توانست اولین فروشش را در موسسه جورجیا تِک انجام دهد و جذابیت محصول او سر به فلک کشید.

روحیه‌ی کارآفرینی پلانک یک ایده را مبنی بر خشک بودن کمپرشن شورت‌ها اتخاذ کرد و با پشتکار، بینش، انگیزه و یک استراتژی فروش مشخص آن را به یک شرکت شناخته‌شده و بسیار محبوب تبدیل کرد.
‌

موانع یک کارآفرینی موفق

در دنیای کارآفرینی یک ریسک هوشمندانه و فرصت درست هم ضمانتی برای موفقیت ایجاد نمی‌کند. یک کارآفرین در آغاز کار ممکن است با بسیاری از موانع در مسیر راه‌اندازی یک کسب و کار مواجه شود.

طبق پژوهش تازه‌ای از موسسه اوینگ مارین کافمن دغدغه اصلی «کارآفرینان مشتاق» دشواری در جذب سرمایه برای راه‌اندازی یا گسترش سازمان است.

جدا از این، بزرگترین مانع چیزی جز خود شخص نیست. کارآفرینان انسان‌های ریسک‌پذیر، باهوش و پرتلاش هستند که فرصت‌ها را کشف می‌کنند و توانایی تجسم آینده را دارند. بدون وجود این مهارت‌ها کارآفرینی به موفقیت نخواهد رسید.
‌

همچنین بخوانید: کارآفرینی اجتماعی چیست؟ معرفی نمونه‌های موفق در جهان

همچنین بخوانید: هفت روش جذب سرمایه در موسسات غیرانتفاعی و خیریه‌ها
‌

منبع